Rak skóry jest najczęstszym ze wszystkich rodzajów nowotworów. Chociaż spośród raków skóry najbardziej boimy się czerniaka, to nieczerniakowe raki skóry są bardziej powszechne. Według szacunku Amerykańskiego Towarzystwa Onkologicznego w roku 2015 czerniak będzie zdiagnozowany u 73.000 Amerykanów; tymczasem nowych przypadków nieczerniakowego raka skóry będzie aż 3,5 miliona.
Najczęstszym czynnikiem ryzyka nieczerniakowego raka skóry jest niezabezpieczona ekspozycja na światło słoneczne i promieniowanie ultrafioletowe (UV) przez kilka lat. Nowotwór ten występuje zwykle u osób starszych; jednakże zauważono, że także zwiększone korzystanie z solarium, chemioterapii, radioterapii i długotrwałego leczenia immunosupresyjnego oraz ekspozycja na działanie chemicznych czynników rakotwórczych w żywności i wodzie zwiększa ryzyko wystąpienia nowotworów skóry. Czynniki te w połączeniu z niezabezpieczoną ekspozycją na światło słoneczne stają się coraz częstszą przyczyną raka skóry u dzieci i młodzieży. Obszary skóry, które są narażone na słońce, takie jak twarz, uszy, szyja, usta oraz grzbietowe części rąk i ramion, to najczęstsze miejsca występowania raka podstawnokomórkowego.
Chociaż istnieje wiele rodzajów nieczerniakowego raka skóry, to raki powstające w komórkach nabłonka płaskiego i komórkach podstawnych najwyższej warstwy skóry (naskórka) są znacznie częstsze niż inne rodzaje. Około 80% wszystkich przypadków nieczerniakowego raka skóry stanowią raki podstawnokomórkowe. Ważną cechą charakterystyczną raka podstawnokomórkowego skóry jest to, że nowotwór ma charakter miejscowy i rzadko rozprzestrzenia się do innych narządów.
Rak podstawnokomórkowy, zwany inaczej "białym" rakiem skóry, powstaje w komórkach podstawnych
skóry właściwej (naskórka). Jest to jeden z najbardziej rozpowszechnionych nowotworów skóry.
Badania Instytutu Badawczego Dr Ratha udowadniają, że mikroelementy mają
znaczący potencjał dla zapobiegania i leczenia raka skóry.
Jednak może on spowodować zniszczenie tkanki lokalnej i zwykle jego nawroty są częste, co wymaga dalszych badań lekarskich i zabiegów. Powtarzające się zabiegi chirurgiczne usuwania raka podstawnokomórkowego są nie tylko nieprzyjemne i kosztowne, lecz mogą niekiedy powodować zniekształcenia wymagające rozległej chirurgii plastycznej. Co więcej, nieczerniakowe nowotwory skóry zwiększają ryzyko zachorowania na inne poważne formy raka, w tym czerniaka, raka piersi, raka płuc i raka prostaty.
Najczęstszy czynnik ryzyka raka skóry, ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe światła słonecznego, powoduje uszkodzenia komórek skóry przez wolne rodniki, prowadząc do zmian osłabiających naskórek. Właściwości przeciwutleniające witaminy C w połączeniu z lizyną, proliną i innymi mikroskładnikami odżywczymi mogą chronić przed rakiem skóry. Dlatego też badaliśmy wpływ specyficznej kombinacji mikroskładników odżywczych na linie komórkowe raka skóry, zarówno in vitro, jak i in vivo. Nasze badania in vitro wskazują, że te mikroskładniki odżywcze są skuteczne w hamowaniu namnażania się komórek nowotworowych odpowiedzialnych za wzrost nowotworu, a ponadto w hamowaniu ich zdolności do wykorzystania enzymów metaloproteinaz macierzy (MMP) dla niszczenia kolagenu i wnikania do organizmu. Enzymy MMP są niezbędnymi mechanizmami przerzutów. Zaobserwowaliśmy także, że suplementacja mikroskładnikami odżywczymi hamowała wzrost komórek raka skóry w modelach mysich, a powstałe guzy były dobrze otorbione, co wskazuje na zmniejszenie ich potencjału do przerzutów.
Szacuje się, że diagnozy nieczerniakowego raka skóry wzrosły o 35% między rokiem 2006 a 2012. Oprócz ochrony przed nadmiernym promieniowaniem słonecznym i innych środków zaradczych, suplementacja mikroskładnikami odżywczymi powinna być traktowana jako istotny dodatkowy czynnik zmniejszenia prawdopodobieństwa rozwoju raka skóry.